خشخاش تریاک از زمان تمدن اولیه تا به امروز از اهمیت ویژه ای به عنوان داروی تسکین دهنده درد برخوردار است. خواص تسکین دهنده درد آن در کتاب های مختلف پزشکی توضیح داده شده است. امروزه در صنایع دارویی ما از خشخاش تریاک برای تولید داروهایی برای تسکین درد استفاده می کنند. پزشکان در سراسر جهان امروزه داروهایی تجویز می کنند که از پنج آلکالوئید اصلی به نام های مورفین، کدئین، تابین، نوسپاپین و پاپاورین تولید می شوند، این عناصر به مقدار کافی در لاتکس تریاک وجود دارند. طبق گزارشی از سازمان بین المللی بهداشت جهانی یعنی WHO، حدود 85٪ از جمعیت کشورهای در حال توسعه به گیاهان دارویی برای داروهای درمانی، دارویی و سایر کاربردهای دارویی وابسته هستند.
روش های مصرف خشخاش تریاک
دانه خشخاش بسیار مغذی است زیرا از 24٪ پروتئین و سایر مواد مغذی تشکیل شده است. در بعضی از نقاط جهان از برگ های این گیاه به عنوان سبزی استفاده می شود. روغن دانه خشخاش نیز به دلیل دارا بودن درصد بالای اسید لینولئیک (68٪) از نظر سلامت، از اهمیت زیادی برخوردار است و به پایین آمدن سطح کلسترول خون در بدن انسان کمک می کند و همچنین در معالجه بیماری های قلبی و عروقی در سیستم انسانی کاربرد دارد. تریاک در قدیم به عنوان روشی برای درمان دیابت قندی شناخته شده بود. اما در برخی از مطالعات اخیر، خود تریاک دلیل افزایش سطح قند خون گزارش شده است. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی مصرف تریاک در بیماران دیابتی و نگرش آن ها نسبت به تأثیر مصرف تریاک بر بیماری آن ها بود.
دود کردن تریاک :
افراد بر اثر استفاده ی زیاد از این ماده که خاصیت اعتیاد آور دارد، ممکن است وابستگی شدیدی به آن را تجربه کنند. یکی از رایج ترین روش های استفاده از تریاک روش تدخین یا همان دود کردن آن است. وسایلی که می توان از آن ها جهت دود کردن تریاک استفاده کرد شامل: وافور، چپق، سیخ، منقل و قلیان است.
خوردن مستقیم تریاک خام :
این کار معمولا بین کسانی رایج است که از یک درد جسمی رنج می برند که امانشان را بریده و می خواهند هرچه سریع تر برای مدت کوتاهی از درد رها شوند و یا افرادی که برای دراز مدت از روش تدخین استفاده کرده اند و دیگر استفاده از تریاک به این روش ( دود کردن) اثر سابق را روی آن ها نمی گذارد.
تزریق تریاک به رگ :
در این روش برای تبدیل تریاک پودری به حالت مایع آن را با استفاد از آب داغ و حرارت مستقیم تبدیل به محلول می کنند و پنبه ای را به آن آغشته کرده و با سرنگ مواد روی پنبه را به خود تزریق می کنند. استفاده از سرنگ های کهنه و آلوده خطر بیماری و مرگ را در این دسته به شدت افزایش می دهد.
در این بخش می خواهیم به روش دوم استفاده از تریاک و آشنایی با عوارض آن بپردازیم:
خوردن تریاک خام و عوارض مصرف آن
در حالی که سمی بودن داروهایی با مواد افیونی و عوارض جانبی مصرف طولانی مدت مواد مخدر در طی مراقبت های پزشکی به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته است، اطلاعات کمی در مورد اثرات مصرف تریاک خام در دست است. خصوصیات اثرات آلکالوئید دشوار است و تریاک خام حاوی تعداد زیادی آلکالوئید است. در خوردن بیش از حد تریاک خام، آلکالوئیدها و مشتقات آن به نام مواد افیونی باعث گرفتگی دستگاه تنفسی و سیستم عصبی مرکزی می شوند و ممکن است منجر به مرگ شود. مسمومیت با تریاک خام منجر به آسیب به ماهیچه ی قلب یا همان میوکارد می شود و باعث رنج بیمار برای مدت مدیدی می گردد.
استفاده از تریاک خام ممکن است عوارض ناخواسته ای ایجاد کند. اگرچه همه این عوارض جانبی ممکن است رخ ندهند، در صورت بروز آن ها ممکن است به مراقبت پزشکی احتیاج داشته باشید. در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی زیر، فوراً با پزشک خود مشورت کنید:
- عوارضی که زمان وقوع آن ها مشخص نیست: مشکل در روده برای دفع، کهیر یا جوش، حالت تهوع.
- نشانه های بحرانی و خطرناک: اضطراب شدید، تاری دید، آبی شدن لب و ناخن ها، درد قفسه سینه، لرز، عرق سرد، گیجی، سرفه ی خلط دار، انزوای شدید، تنفس دشوار و یا با صدای بلند، غش کردن و در نهایت به کما رفتن.
- برخی از عوارض جانبی که معمولاً نیازی به مراقبت پزشکی ندارند مانند: خارش پوست، قرمزی پوست و بثورات پوستی.
- می توانید جهت آشنایی با عوارض مصرف شیره تریاک مقاله زیر را مطالعه کنید:
بهترین راهکار مراجعه به پزشک و درمان قطعی است.
زندگی یک معتاد بعد ترک تازه شروع میشه.
به به چه لذتی بعد چند روز درد و خماری قابل وصف نیست.
سلامتی رو تجربه کن و لذت ببر
اولا کسی که مصرف تریاک نداره خداروشکر برای چی باید تریاک بخوره... بدنی که سالمه رو دیوانگیه که آلودش کنی
دوما
حالا اگر واقعا نیازه
برای کسی که مصرف نداره و بدنش پاکه
یک گرم تریاک میشه حدودا سه بست معمولی
و این مقدار خیلی زیاده و قطعا باعثه مسمومیت و اتفاقات خطرناک میشه